Vigdis Jurt: Nasleđe
Nasleđe je najveća skandinavska književna priča u proteklih dvadeset godina, pored Knausgora, s čijim se djelom često poredi. Kao i Knausgor, Jurt piše protiv represije, tabua, sa željom da se stvari nazovu pravim imenom. (Njujorker) Nasleđe je majstorsko raspakivanje tenzija, tajni i veza koje drže porodicu na okupu. (Los Anđeles rivju of buks) Otac je umro i djeca nisu dobila jednako nasljedstvo. Bergljut se ionako ne viđa s porodicom preko dvadeset godina, a Berg je ljut jer nije dobio vikendicu na Valeru. Astrid i Osa su privržene majci i ocu koliko se to samo može biti i ne čudi što su u raspodjeli prošle najbolje. Porodica je ugledna, otac je bio ugledan, djeca se bave uglednim poslovima. Ali oko nasledstva se svađaju i najbolji, zar ne? Snažan i saosjećajan roman o nasljeđu, traumi i nasleđu traume. (Tajms literari saplement) Nasleđe se čita kompulzivno, to je roman koji pitanja srama pretvara u oružje protiv ćutanja. (Pariz rivju)
Roman Nasleđe bio je najčitaniji u Norveškoj i izazvao je najveći sklandal. Vigdis Jurt piše kao da rIječi dolaze pravo iz srca koje krvavi, njen stil je miran, pa zadihan, repetativan, pa oštar kao najpreciznija unutrašnja bol. Zato što tako piše o mraku usred kog niko ne želi ili nema snage da upali svjetlo, zagrli, osudi, razumije, potvrdi, Vigdis Jurt je svom romanu obezbijedila status modernog klasika.